Zo’n lang paasweekend is elk jaar weer tijdens het maquette knutselen ideaal om een beetje door te kunnen pakken. Na de frustraties met de hondjes vorige week had ik maar besloten de focus eerst ergens anders op te gaan leggen.
Na het geduldige houtlijm-werk en het betere verf spuitwerk kon ik eindelijk verder met de vormgeving naar onderen toe. Met de stapel kartonnen dozen die ik in de afgelopen weken verzameld had kon ik een mooi stuk vooruit met de ‘kaart’ die langs de constructie naar beneden loopt. Totdat ik op de onderste meters uit kwam.
Al voordat ik het ontwerp gepresenteerd had was ik niet helemaal tevreden over de invulling van de onderkant van de wagen, het was naar mijn mening te 1-dimensionaal en te weinig verassend. Maar omdat ik nu toch aan de knutsel was ben ik, in plaats van de tekentafel weer op te zoeken, met de bekende ‘trial-and-error’ methode aan het werk gegaan.
Gelukkig kwam zondagmiddag na een half uurtje staren naar de maquette en wat foto’s van Alaska een klein ‘eureka’ momentje. En na wat verificatie bij m’n externe specialist kon ik hiermee lekker door knutselen.
Als ik komende week nog even door kan knutselen lijkt het er op dat ik volgende week de maquette een likje verf kan gaan geven.
Voor de Facebook gebruikers: vanaf afgelopen week zijn de updates naast mijn persoonlijke #mycorsodiary tweets ook te volgen via www.facebook.com/mycorsodiary