Zaterdag
Met aan beide zijdes van de wagen enkele centimeters over werd de wagen door de bestuurder vakkundig naar buiten gereden. De overhang van het noorderlicht was indrukwekkend in het zij-aanzicht. Maar ik was vooral benieuwd hoe de vorm van de routekaart eruit gekomen was. Vanwege de vorm van de constructie was de dynamische vorm van de maquette niet helemaal mogelijk geweest en dat bleek ook toen de wagen naar buiten reed.
Toen de wagen eenmaal buiten stond was het zaak om nog een paar dingetjes af te werken alvorens de wagen naar Vollenhove gereden kon worden. Voor mezelf een mooi moment om even naar huis te gaan en me op te frissen en wat te eten om vervolgens richting opstelterrein te wandelen om de wagen te begroeten.
Evenals vorig jaar waren we als 1 van de eerste groepen op het opstelterrein, toch wel het grote voordeel van het werken zonder opzetstukken. Nu hadden we nog mooi even de tijd voor de finishing touch zodat de wagen bewegings- en geluidstechnisch klaar stond voor het jury-moment tussen 13.00 en 14.00 uur. De combinatie muziek, beweging en beeld kwam erg mooi over.
Terwijl de vermoeidheid wel echt begon toe te slaan liepen we richting ons vaste plekje langs het parcours. En daar merk je pas echt hoe dramatisch een optocht verloopt als er wagens pech hebben of niet lekker de bocht om komen. Gelukkig kwam de eerste ronde onze wagen zonder problemen in vol ornaat aanrijden. Net voor onze wagen de tweede keer zou passeren zag ik al 1 van de Nameless leden in de richting van de wagen lopen, iets dat over het algemeen aangeeft dat er wat problemen zijn. Nu bleek dat de rechter achterband van de aanhanger was lek gestoken door een loszittend stuk betonijzer. Dus de ‘musher’ kwam erg waggelend aanzetten de tweede ronde en schraapte een mooi stukje asfalt mee in de laatste bocht rechtsom. Gelukkig konden we zonder al teveel oponthoud de wagen terug rijden naar het opstelterrein.
Tussen middag- en avondcorso zit zo’n 3,5 uur dus het was snel schakelen en bekijken wat de oplossing was voor het probleem. Terwijl de aanhanger in de heftruck hing en het probleem werd geanalyseerd klapte de linker voorband van de wagen die naast ons stond met een enorme knal. De bloemen en luchtdruk vloog ons om de oren. Gelukkig wisten ook zij nog voor het avondcorso het probleem op te lossen…
Toen was het tijd voor de moeilijkste taak van de dag: tussen de corso’s door wakker blijven. Toen dat eenmaal gelukt was konden we ons begeven naar het opstelterrein voor de prijsuitreiking. Om de spanning er in te houden stelde de voorzitter met een smoes de uitreiking nog 10 minuten uit. Tijdens de rommelige uitreiking viel het al snel op dat er wat verrassingen in de uitslag zaten. Toen eenmaal de top 5 aan de beurt was leek het alle kanten op de kunnen gaan en dat bleek ook zo. Vrij onverwachts werd Fatal Attraction als nummer 5 genoemd en meteen daarna waren wij aan de beurt. Op zich was een 4e plek niet eens zo gek geweest alleen zaten er nu nog groepen in de pot die ik niet zo hoog had verwacht. Toen eenmaal onze vrienden van Stark Wark op de 3e plaats genoemd werden was de verrassing compleet. Uiteindelijk ging de mannen en vrouwen van ‘t Jakan er voor het eerst sinds 10 jaar er met de ereprijs vandoor.
Volledig verrast liepen de meeste wagenbouwers terug het opstelterrein op om de wagens klaar te maken voor het avondcorso. Ondanks dat de 4e plek teleurstellend was kon ik er ook niet heel boos om worden met een uitslag die rechtstreeks uit een grabbelton leek te komen. Met z’n allen zijn we dan ook zeer benieuwd naar de uitleg van de jury.
Wij konden ons in ieder geval gaan opmaken voor een avondcorso waarvoor we nog een speciaal iets in petto hadden: de computer aangestuurde led verlichting in het noorderlicht. Vol verwachting zag ik er wagen de eerste ronde ook aan komen rijden maar het eerste wat opviel was dat de led verlichting het niet naar behoren deed en statisch groen licht gaf. Toen de wagen even verderop stilstond toch even met de bestuurder gaan praten om te vragen of hij wist wat de oorzaak was. De verlichtings-specialist bleek ondertussen al onder de wagen te zijn gekropen om te kijken waar het aan lag. En al typend op een Apple MacBook moet ik er uiteraard bij vermelden dat de oorzaak een vastlopend WindowsXP systeem was. Gelukkig was het snel verholpen en heeft het mooie effect het voor de rest van het avondcorso perfect uitgehouden. En het was echt subliem hoe de combinatie van beweging en licht de wagen een extra dimensie gaf!
We hadden ons al weken verheugd op het feestje na het avondcorso bij de wagen. Omdat we wat ruimte over hadden onder de wagen hadden we weken geleden al gegrapt dat het wel handig zou zijn om een koelkast vol met koud bier bij de Burght te hebben na het avondcorso. In de laatste week is dit grapje ook nog werkelijkheid geworden zodat we enkel een stukje zijkant eruit hoefden te knippen om bij de ingebouwde koelkast met goed gekoelde inhoud te komen. Zo werd samen met wat feestmuziek en bijbehorende feestverlichting er nog even een leuk feestje gevierd ondanks het ietwat teleurstellende resultaat.
Zondag
Het was al maanden eigenlijk spannend hoe en of ik het corsofeest mee kon gaan maken dit jaar. Met een vriendin die was uitgerekend op de datum van het corso waren er vele scenario’s mogelijk dat ik het hele feest kon gaan missen. Ik denk dat ik ook niet overdrijf als ik zeg dat ik meer dan 100x gevraagd ben of ‘alles nog rustig was’ in de laatste paar dagen.
Het resultaat was dan ook dat ik (zeker de laatste dagen) qua alcohol consumptie standby stond om richting Heeze te rijden voor een eventuele bevalling. Omdat het zondagochtend nog lekker ‘rustig’ was betekende dit ook dat ik voor het eerst sinds 1995 het tentfeest op zondag nuchter mee ging maken. Een hele nieuwe ervaring maar het was gewoon weer een topfeest! Voordeel was dat ik met een nuchter hoofd het ook nog wel aandurfde met m’n camera wat sfeerbeelden te schieten en een ‘Ode aan de Wagenbouwer’ in elkaar te klussen.
Zondagavond weer lekker nuchter naar het zuiden gereden en alles is nog steeds rustig. 1 ding is wel zeker, het kind is nu al een papa-kindje aangezien het mij dit hele corsofeest heeft gegund door nog even te blijven zitten! Het worden spannende dagen…