mycorsodiary
04/03/2014
Het was alweer even geleden dat hier een update verscheen maar dat betekent niet dat ik stil heb gezeten de laatste tijd.
Project #PODB
Omdat 2 weken geleden de technische tekening van het onderstel in de mailbox verscheen kon ik de grote lijnen op de onderplaat gaan uitzetten. Het is toch wat handiger maquettebouwen als je een idee heb waar de bestuurder en assen zich bevinden op het onderstel.
Toen eenmaal de ‘outlines’ op de onderplaat waren uitgezet ging het snel de lucht in. Het ontwerp heeft grote strakke basisvormen dus met het nodige karton kwam er snel vorm in. Dit was ook nodig aangezien de groep op zeer korte termijn wil beginnen en daarvoor toch de hoofdlijnen nodig zijn om de constructie uit te gaan zetten.
Ondertussen blijven er tijdens de bouw nog genoeg ideeeën opborrelen om het ontwerp verder uit te diepen.
14/02/2014
Project #1
De bouw van de maquette gaat langzaam vooruit. De nodige stukken karton zijn versneden en de eerste losse onderdelen beginnen hun vorm te krijgen. Intussen zijn er in m’n hoofd al wat aanpassingen en toevoegingen aan het uitkristalliseren. Binnenkort de grote lijnen op de onderplaat maar eens gaan uitzetten.
Project #3
Anderhalve week geleden uitte ik hier nog m’n twijfels betreft het concept waar ik toen mee bezig was. Intussen zijn we weer een aantal bewerkingen verder en heb ik het oorspronkelijke concept moeten laten varen. Ondanks dat ik zeker weet dat er veel potentie in zit kwam ik er deze keer nog niet uit, die houden we nog even op de plank.
Wel bracht de zoektocht naar mogelijke oplossingen veel inspiratie mee voor een nieuw concept. Dus het berichtje van de secretaris kwam op het juiste moment. Bon
03/02/2014
Project #1
Sinds enkele jaren heb ik een kistje dat vrijwel het hele jaar ergens bovenop een kastje in de schuur staat te verstoffen, het kistje met de maquette-klus-tools. Afgelopen weekend heb ik ‘m voor het eerst al in Februari naar binnen verhuist. Het was tijd om een start te maken met de maquette voor PODB. Alhoewel het een voorzichtig beginnetje is brengt het toch wat ‘schwung’ in het proces. Dus de eerste stukken karton zijn weer gesneden en vakkundig aan elkaar gelijmd, we zijn los!
Project #3
Waar ik vorige week hier nog over een ‘eureka’ moment zat te bazelen begin ik een beetje m’n twijfels te krijgen. Het concept is complex en uitdagend maar misschien toch ook wel een beetje tè complex om er grip op te krijgen. Ik ben nu al een week aan het klooien met composities en zichtlijnen maar begin het vertrouwen er een beetje in te verliezen. Het wordt tijd om snel te gaan beslissen wat we hiermee gaan doen….
31/01/2014
Maquetteklus spullen weer uit de schuur gehaald. Start bouwjaar 2014 @plakopdiebloeme #mycorsodiary http://t.co/sRSiRciyOD
29/01/2014
Dat was weer een goed avondje ontwerpen, 3d model is klaar om om te toveren tot presentatie tekening #mycorsodiary
26/01/2014
Terwijl de ontwerpen je in corsoland om de oren vliegen heb ik een creatief corsoweekendje. Behalve dat de website CorsoNetwerk een visuele upgrade gekregen heeft ben ik met zowel Project #1 als Project #3 een nieuwe fase in gegaan.
Project #1
Het meeste denkwerk op papier hiervoor is wel gedaan. Het komende denkwerk zal vooral in maquette-vorm uitgewerkt gaan worden. En op de dag dat ze bouwers van PODB het corsoseizoen startten heb ik bij de plaatselijke bouwmarkt de bodemplaat voor de maquette opgehaald. Dus na het lege vel hebben we nu een lege plaat waar we ons op kunnen gaan uitleven.
Project #3
Na alle ontwikkelingen bij Project #1 en Project #2 zouden we bijna vergeten dat Nameless ook nog een ontwerp beloofd is! Nu had ik me al voorgenomen met wat voor soort ontwerp ik wilde aankomen maar dan moet je nog wel de inspiratie hiervoor zien te vinden.
Na een inspiratievolle avond vorige week begon er toch een conceptje op te borrelen. In het hoofd is 1, op papier is 2 maar dan hebben we altijd ook nog de haalbaarheids check. Vanochtend bezig geweest om het idee in Sketchup in 3D te zetten om te kijken of het idee in het hoofd ook klopt in de derde dimensie.
Toen dit de goede kant op leek te gaan kwam ‘the moment of truth’: het idee voorleggen aan de beoordelingscommissie. Hoewel er toegegeven werd dat het vreemd hersenspinsel was bleek dat er toch hoop aan de horizon gloort.
De 3D schets is aardig klaar, nu is het nog zaak hier een presentabele tekening van te brouwen.
18/01/2014
Het was gisteren een interessante corso-avond. Allereerst een vergadering betreft Project #1 en vervolgens kijken of Project #2 gekozen zou gaan worden.
Project #1
Zoals gisteren al op Facebook en twitter te lezen was is eindelijk onthuld waar Project #1 voor stond, een ontwerp voor de groep Plak Op Die Bloeme cq de Brekers in St. Jansklooster.
De eerste contacten betreft dit project zijn afgelopen jaar op de steigers tijdens het bloemenplakken bij Nameless gelegd. Met hulp van enkele fanatieke PODB-ers kregen we de wagen in de nodige bloemen. Na wat geklets tijdens het corso-weekend was er van beide kanten wel interesse in een mogelijke samenwerking voor 2014.
Eind 2013 hebben we om tafel gezeten en heb ik een concept aangeleverd dat volgens mij wel erg goed bij hun zou passen. Naar horen zeggen werd dit concept enthousiast ontvangen en heb ik gisteravond met de een PODB-afvaardiging het ontwerp besproken.
Volgens stap is de maquette en hier zal zo spoedig mogelijk aan begonnen worden. Het onderwerp houden we nog even voor ons maar er zouden her en der wel eens wat hints kunnen verschijnen hier! 🙂
Project #2
Zoals ik eerder al beschreef hier betrof dit een unieke samenwerking met een collega ontwerper, volledig per mail. De groep had gevraagd of we een ontwerp wilden aanleveren dat binnen hun ontwikkeling en mogelijkheden lag. Hiermee zijn we aan de slag gegaan en hebben volgens mij een aardig ontwerp weggezet. De groep besloot echter democratisch voor een ander concept te kiezen waardoor we ineens iets ‘op de plank’ hebben liggen. Desondanks hebben we onder het genot van genoeg biertjes de avond gezellig en vol discussie afgesloten op ‘t Akkertien.
Project #3
‘s Kijken of we voor m’n vrienden van Nameless nog iets kunnen fabriceren dat binnen hun ontwikkeling en mogelijkheden ligt!
17/01/2014
Project #1 is bekend gemaakt, voor velen misschien een verrassing maar dat wordt een ontwerp bij Corsogroep Plak op die Bloeme, voor het eerst in het Theatercorso Sint Jansklooster te bewonderen dus.
16/01/2014
Project #2
6 versies verder hebben we eindelijk de definitieve tekening te pakken. Het was de laatste dagen weer ouderwets schetsen, sketchuppen en opnieuw overtrekken op de lichtbak. De deadline is vrijdagavond dus er moest nu ook wel iets definitiefs komen.
Afgelopen maandagavond lag ik voor het slapen gaan het toenmalige ontwerp nog even te evalueren en kwam er achter dat er toch nog iets miste. Een half uurtje slapeloosheid later was hier een oplossing voor gevonden dus dat ging nog wat extra tijd kosten. Gelukkig was m’n ontwerp-collega het eens met de aanpassingen en kon ik vanavond de definitieve presentatie tekening in elkaar klussen.
Zojuist is de tekening op de mail gegaan om morgen door m’n collega gepresenteerd te gaan worden. En dat brengt de totale mailwisseling op 50 mailtjes, maar dan heb je ook wat!
16/01/2014
Laatste tekening van deze unieke samenwerking eindelijk af, ben benieuwd naar de reacties #mycorsodiary #corsovollenhove
11/01/2014
Nog 1 of 2 mailtjes en dan zijn we er volgens mij wel, tijd voor een definitieve tekening #mycorsodiary #project2
10/01/2014
De mist begint langzaam op te trekken begin 2014. Op dit moment ben ik in de weer met 3 verschillende corso-projecten. Elk project bevindt zich weer in een andere status dus hier een kleine update hoe de zaken er op dit moment voor staan.
Project #1
Een leuke nieuwe uitdaging welke op dit moment het meest concreet is. Concept dat ik aangeleverd heb is erg positief ontvangen dus we kunnen over tot fase 2. Volgende week staat een meeting gepland om verdere uitwerking te gaan bespreken. In de hobby-uurtjes gisteravond alvast bezig geweest met een trailer, omdat het onderwerp er om vraagt!
Project #2
Weer iets compleet anders. Ik ben gevraagd mee te denken om samen met een collega voor een groep iets aan te leveren. Ondertussen zijn we 27 mailtjes over en weer verder en hebben we volgens mij wel een leuk concept te pakken. Zaak is nu nog slechts een paar haken en ogen op te lossen en een presentabel concept te maken voor volgende week.
Project #3
En omdat ik de afgelopen 3 jaar met veel plezier heb samengewerkt met Nameless wil ik daar toch ook een idee inleveren. De globale schets hiervoor is eigenlijk al klaar, dus dit hoeft niet veel stress op te gaan leveren.
Kortom genoeg te doen maar er is nog niet zoveel concreet. Zodra dat het geval is zal dat hier wel verschijnen!
08/01/2014
Een compleet ontwerp proces via de email? Het kan anno 2014 🙂 #mycorsodiary
29/12/2013
Het jaar 2013 is bijna om, toch nog even tijd om terug te kijken op een mooi bouwjaar. Anders lagen die videobeelden ook maar te verstoffen in het archief 😉
22/12/2013
Weer interessante ontwikkelingen op corso-gebied, ik hoop snel meer te kunnen onthullen #mycorsodiary
18/12/2013
Zoals ik de vorige keer al schreef gaan we het dit jaar wat anders doen dan de afgelopen jaren. Afgelopen weekend een interessante meeting gehad voor een eventuele nieuwe samenwerking. Een goed gesprek gehad over wat deze samenwerking kan gaan inhouden en hoe we dit het beste kunnen gaan aanpakken.
Resultaat van dit gesprek was wel een strakke deadline voor komend weekend. Dus afgelopen 3 avonden druk bezig geweest met schetsen/sketchuppen en photoshoppen. Maar alles mooi op tijd af gekregen en op de mail gezet. Nu is het even komend weekend afwachten of de samenwerking voortgezet gaat worden komend bouwjaar.
Het is allemaal nog een beetje mistig zoals je kunt lezen. Dit geldt ook voor het 2e project dat ook een nieuwe samenwerking behelst, op een heel ander vlak dan weer. Het eerste concept/onderwerp is daar inmiddels weer hardhandig van tafel geveegd. Maar een flinke schetssessie gisteravond heeft ook daar voor nieuwe inspiratie gezorgd.
Ik ben er in ieder geval lekker druk mee zo voor het einde van het jaar. 2014 zal wat minder mistig worden hier!
18/12/2013
Eerste concept af, ben benieuwd naar de reacties #mycorsodiary
17/12/2013
1 concept op de post, 1 afgeschoten en 1 klaar om uit te werken. #mycorsodiary
12/12/2013
Het zijn mistige winternachten hier in het zuiden des lands.
Het is alweer even geleden dat ik hier een echte diary update getypt heb, halverwege September om precies te zijn. De maanden November en December zijn normaal gesproken de maanden dat het inspiratie-niveau voor een nieuwe corsoseizoen aardig omhoog gaat. Maar het lijkt erop dat 2014 er heel anders uit gaat zien dan de afgelopen 3 jaren.
Op het moment is er veel in ontwikkeling en vooral nog ongewis dus kan ik ook hier nog weinig definitiefs melden. Afgelopen weken veel interessante contacten gehad en komend weekend gaat wat dat betreft sowieso meer duidelijkheid scheppen.
Ondertussen zit het met de inspiratie ook wel goed. Veel ideeën, onderwerpen en concepten zijn in m’n hoofd en op het (digitale) papier gepasseerd. Een overblijfsel van een eureka moment uit Augustus maar ook nieuwe ideeën, de 1 concreter dan de ander uiteraard.
Ik weet dat het allemaal nog lekker vaag en mistig klinkt op deze manier maar er valt denk ik komend jaar weer genoeg te lezen op dit weblog.
08/12/2013
Photoshop, pen & papier er weer ‘s bij gepakt… moest er maar ‘s van komen
CorsoNetwerk / Een zenuw raken
18/11/2013
CorsoNetwerk / Een zenuw raken
Corsocolumn van mij op CorsoNetwerk.nl
27/10/2013
If people do not call your ideas crazy or silly, you’re not working on the right thing
11/10/2013
Eerste exemplaren van naslagwerk #mycorsodiary2013 zijn binnen
05/10/2013
Voor een CorsoNetwerk special een filmpje geklust van The Making of Aurora Borealis oftewel de techniek achter het Noorderlicht. Zowel het testen als het resultaat.
26/09/2013
Weer begonnen aan de analoge versie van #MYCORSODIARY Om de trilogie compleet te maken.
22/09/2013
Ik denk dat ik nog nooit zo snel een wagenbouwseizoen, mentaal gezien, heb afgesloten. Uiteraard heeft dit te maken met de geboorte van onze kleine waardoor de focus vrij snel, of ik nou wilde of niet, op iets totaal anders lag.
Dit kwam al de eerste dagen na het corso tot uiting waar ik meteen het geschoten filmmateriaal van het corso-weekend verwerkte in een ‘ode aan de wagenbouwer‘ en een optochtvideo. Vervolgens heb ik maar meteen alle belevenissen van het corsoweekend hier in het weblog beschreven zodat ik klaar was voor de volgende uitdaging.
Twee weken geleden kwam er nog even een korte opleving toen ik met een column op CorsoNetwerk mijn gedachten over de uitslagen per jurylid liet gaan. Iets wat schijnbaar nogal gevoelig lag in Vollenhove gezien de vele reacties en pageviews op de column. Misschien dat we daar over 3 weken bij het jury-overleg nog wat meer verklaringen over krijgen, we zullen zien.
Elk jaar tijdens het tentfeest op zondag is het weer raak; dan wordt de vraag gesteld of ik ‘nog iets op de plank heb liggen voor volgend jaar’. Helaas heeft het bij mij nog nooit zo gewerkt, ik heb zo’n plank niet. Hoogstens zit er een concept ergens achter in m’n hoofd te wachten op het juiste eureka moment waardoor ik de moeite ga nemen om het spreekwoordelijke potlood op te pakken.
Over het algemeen duurt het zeker tot ergens in November voordat ik in mijn hoofd al bezig ben met wat komend corsojaar gaat brengen. En ondanks dat je zou denken dat ik op dit moment mentaal wel ergens anders mee bezig ben heb ik voor het eerst al in September de raderen draaien. Het heeft denk ik ook te maken met het feit dat aan mezelf opgedragen randvoorwaarden zijn weggevallen zodat ik iets vrijer in het hoofd ben. Dit biedt weer ruimte voor interessantere concepten.
Het eerste eureka-momentje (lees: insomnia-nachtje) betreft een mogelijk concept viel al halverwege Augustus. Dat ideetje heeft me sindsdien nog niet losgelaten dus zitten we op dit moment in de inspiratiefase waarbij de nodige materialen verzameld worden om het idee vorm te gaan geven. En dan kun je van een luxe-probleem spreken als je halverwege September een vergelijkbaar eureka-momentje hebt betreft een compleet ander idee. Dus die 2 concepten lopen nu lekker parallel door mijn hoofd te spoken.
Dit zal nog wel even voortduren tot het moment dat ik voor mezelf bedacht heb wat we komend jaar willen gaan doen. Hierbij is niet alleen belangrijk wat we gaan doen maar ook hoe en in welke rol. Wat dat betreft staan de opties nog open en zie ik leuke nieuwe uitdagingen voor corsojaar 2014!
CorsoNetwerk / De grabbelton die uitslag 2013 heet vollenhove
06/09/2013
CorsoNetwerk / De grabbelton die uitslag 2013 heet vollenhove
Uitslagen per jurylid bekend, moest toch even m’n mening hierover kwijt…genoeg stof tot nadenken.
06/09/2013
Gisteren kregen de groepen per mail de cijfers per wagen per jurylid binnen.
Hierboven een overzicht van de uitslagen per jurylid, niet zo gek dat de uiteindelijke uitslag op een grabbelton leek.
03/09/2013
28/08/2013
28/08/2013
In het bijzonder willen corsogroep Nameless noemen, samen met hun kleurenexperts hebben we onze creatie dit jaar prachtig ingekleurd. Ook hebben we ons vorige week vrijdag (23-08-2013) (en zaterdag) prima vermaakt bij het helpen aan jullie creatie Iditarod!
Nabeschouwing deel 2: 2013
27/08/2013
Zaterdag
Met aan beide zijdes van de wagen enkele centimeters over werd de wagen door de bestuurder vakkundig naar buiten gereden. De overhang van het noorderlicht was indrukwekkend in het zij-aanzicht. Maar ik was vooral benieuwd hoe de vorm van de routekaart eruit gekomen was. Vanwege de vorm van de constructie was de dynamische vorm van de maquette niet helemaal mogelijk geweest en dat bleek ook toen de wagen naar buiten reed.
Toen de wagen eenmaal buiten stond was het zaak om nog een paar dingetjes af te werken alvorens de wagen naar Vollenhove gereden kon worden. Voor mezelf een mooi moment om even naar huis te gaan en me op te frissen en wat te eten om vervolgens richting opstelterrein te wandelen om de wagen te begroeten.
Evenals vorig jaar waren we als 1 van de eerste groepen op het opstelterrein, toch wel het grote voordeel van het werken zonder opzetstukken. Nu hadden we nog mooi even de tijd voor de finishing touch zodat de wagen bewegings- en geluidstechnisch klaar stond voor het jury-moment tussen 13.00 en 14.00 uur. De combinatie muziek, beweging en beeld kwam erg mooi over.
Terwijl de vermoeidheid wel echt begon toe te slaan liepen we richting ons vaste plekje langs het parcours. En daar merk je pas echt hoe dramatisch een optocht verloopt als er wagens pech hebben of niet lekker de bocht om komen. Gelukkig kwam de eerste ronde onze wagen zonder problemen in vol ornaat aanrijden. Net voor onze wagen de tweede keer zou passeren zag ik al 1 van de Nameless leden in de richting van de wagen lopen, iets dat over het algemeen aangeeft dat er wat problemen zijn. Nu bleek dat de rechter achterband van de aanhanger was lek gestoken door een loszittend stuk betonijzer. Dus de ‘musher’ kwam erg waggelend aanzetten de tweede ronde en schraapte een mooi stukje asfalt mee in de laatste bocht rechtsom. Gelukkig konden we zonder al teveel oponthoud de wagen terug rijden naar het opstelterrein.
Tussen middag- en avondcorso zit zo’n 3,5 uur dus het was snel schakelen en bekijken wat de oplossing was voor het probleem. Terwijl de aanhanger in de heftruck hing en het probleem werd geanalyseerd klapte de linker voorband van de wagen die naast ons stond met een enorme knal. De bloemen en luchtdruk vloog ons om de oren. Gelukkig wisten ook zij nog voor het avondcorso het probleem op te lossen…
Toen was het tijd voor de moeilijkste taak van de dag: tussen de corso’s door wakker blijven. Toen dat eenmaal gelukt was konden we ons begeven naar het opstelterrein voor de prijsuitreiking. Om de spanning er in te houden stelde de voorzitter met een smoes de uitreiking nog 10 minuten uit. Tijdens de rommelige uitreiking viel het al snel op dat er wat verrassingen in de uitslag zaten. Toen eenmaal de top 5 aan de beurt was leek het alle kanten op de kunnen gaan en dat bleek ook zo. Vrij onverwachts werd Fatal Attraction als nummer 5 genoemd en meteen daarna waren wij aan de beurt. Op zich was een 4e plek niet eens zo gek geweest alleen zaten er nu nog groepen in de pot die ik niet zo hoog had verwacht. Toen eenmaal onze vrienden van Stark Wark op de 3e plaats genoemd werden was de verrassing compleet. Uiteindelijk ging de mannen en vrouwen van ‘t Jakan er voor het eerst sinds 10 jaar er met de ereprijs vandoor.
Volledig verrast liepen de meeste wagenbouwers terug het opstelterrein op om de wagens klaar te maken voor het avondcorso. Ondanks dat de 4e plek teleurstellend was kon ik er ook niet heel boos om worden met een uitslag die rechtstreeks uit een grabbelton leek te komen. Met z’n allen zijn we dan ook zeer benieuwd naar de uitleg van de jury.
Wij konden ons in ieder geval gaan opmaken voor een avondcorso waarvoor we nog een speciaal iets in petto hadden: de computer aangestuurde led verlichting in het noorderlicht. Vol verwachting zag ik er wagen de eerste ronde ook aan komen rijden maar het eerste wat opviel was dat de led verlichting het niet naar behoren deed en statisch groen licht gaf. Toen de wagen even verderop stilstond toch even met de bestuurder gaan praten om te vragen of hij wist wat de oorzaak was. De verlichtings-specialist bleek ondertussen al onder de wagen te zijn gekropen om te kijken waar het aan lag. En al typend op een Apple MacBook moet ik er uiteraard bij vermelden dat de oorzaak een vastlopend WindowsXP systeem was. Gelukkig was het snel verholpen en heeft het mooie effect het voor de rest van het avondcorso perfect uitgehouden. En het was echt subliem hoe de combinatie van beweging en licht de wagen een extra dimensie gaf!
We hadden ons al weken verheugd op het feestje na het avondcorso bij de wagen. Omdat we wat ruimte over hadden onder de wagen hadden we weken geleden al gegrapt dat het wel handig zou zijn om een koelkast vol met koud bier bij de Burght te hebben na het avondcorso. In de laatste week is dit grapje ook nog werkelijkheid geworden zodat we enkel een stukje zijkant eruit hoefden te knippen om bij de ingebouwde koelkast met goed gekoelde inhoud te komen. Zo werd samen met wat feestmuziek en bijbehorende feestverlichting er nog even een leuk feestje gevierd ondanks het ietwat teleurstellende resultaat.
Zondag
Het was al maanden eigenlijk spannend hoe en of ik het corsofeest mee kon gaan maken dit jaar. Met een vriendin die was uitgerekend op de datum van het corso waren er vele scenario’s mogelijk dat ik het hele feest kon gaan missen. Ik denk dat ik ook niet overdrijf als ik zeg dat ik meer dan 100x gevraagd ben of ‘alles nog rustig was’ in de laatste paar dagen.
Het resultaat was dan ook dat ik (zeker de laatste dagen) qua alcohol consumptie standby stond om richting Heeze te rijden voor een eventuele bevalling. Omdat het zondagochtend nog lekker ‘rustig’ was betekende dit ook dat ik voor het eerst sinds 1995 het tentfeest op zondag nuchter mee ging maken. Een hele nieuwe ervaring maar het was gewoon weer een topfeest! Voordeel was dat ik met een nuchter hoofd het ook nog wel aandurfde met m’n camera wat sfeerbeelden te schieten en een ‘Ode aan de Wagenbouwer’ in elkaar te klussen.
Zondagavond weer lekker nuchter naar het zuiden gereden en alles is nog steeds rustig. 1 ding is wel zeker, het kind is nu al een papa-kindje aangezien het mij dit hele corsofeest heeft gegund door nog even te blijven zitten! Het worden spannende dagen…
Nabeschouwing deel 1: 2013
26/08/2013
Woensdag
Na een paar dagen in Heeze was het woensdag tijd om naar Vollenhove te rijden voor een lang en vooral spannend weekend. Woensdag-middag en avond stond vooral in het teken van gaten dichten en de laatste detaillering op de wagen aanbrengen alvorens we aan de bloemen konden beginnen.
Dus aan de slag gegaan met 24 hondenpootjes van piepschuim, een lading tape en het magische plakpapier. Ondanks dat er nog genoeg te doen was konden we woensdagavond zonder al teveel stress de avond afsluiten met een de gebruikelijke biertjes en frikandellen.
Donderdag
Donderdag arriveerden in de loop van de ochtend de eerste kisten met bloemen en kon de ‘steek-crew’ de eerste kisten met dahlia’s van spijkers gaan voorzien. Omdat we altijd van boven naar beneden werken was het even afwachten of de juiste bloemen al in de schuur waren om het noorderlicht te gaan bedekken met een dahlia-vachtje. In de loop van de middag was het dan eindelijk zover en kon, iets later dan gehoopt, de eerste dahlia geprikt worden. Vorig jaar maakten we nog gebruik van veel foam als ondergrond maar dit jaar werd gekozen voor 3 lagen papier (incl. de papiertape op betonijzer). Dit bleek niet echt voldoende te zijn voor het bevestigen van de dahlia’s met de spijkers dus werd ervoor gekozen de ondergrond goed in te smeren met de good-old bloemenlijm. Iets dat de volgende dag nog voor de nodige stress zou gaan zorgen.
Omdat de lijst alternatieve afwerking dit jaar vrij beperkt was konden wij (als BVKK(A)) ons gaan richten op het ondersteunen van de BVKK. Dus donderdagavond gingen we aan de slag om de aangeleverde geluidsinstallatie onder de wagen te gaan verbergen. Dat was met het formaat van de grote speakers nog ene heel karwei zonder grote gaten in de wagen te knippen. Toch haalden we aan het eind van de avond ons target en hoefden we vrijdagochtend enkel de bekabeling nog aan te leggen.
Ook kon ik op de meest gesteld vraag van de afgelopen dagen nog steeds het antwoord geven dat ‘alles nog rustig was’.
Vrijdag
De dag van de waarheid met de grote vragen: krijgen we nog slaap vannacht, hoeveel bloemen nog, en hoe pakt de wagen uit in de kleuren?
Terwijl op de bovenste verdiepingen van de tent met man en macht het noorderlicht in de bloemen werd gezet konden wij als BVKK(A) nog even de laatste klusjes afwerken betreft de muziekinstallatie. In de loop van de middag werden we door de opzichters de steigers op gestuurd om te doen waar ik het beste voor ingezet kan worden: vlakken dichtrammen.
Ondanks dat het allemaal net even wat minder snel ging dan gehoopt donderdag en vrijdagochtend leken we in de loop van de middag er een beetje tempo in te krijgen. De schuur liep langzaam vol met hulptroepen en ook op de steigers kregen we gezelschap van onze collega’s van de groep Plak Op Die Bloeme uit ons buurdorpje St. Jansklooster. Voor ons in ieder geval een gezellige afwisseling van gezichten om mee te werken en ze kwamen ‘s avonds nog weer terug ook. We weten dat we, BVKK(A) zijnde, niet het gemakkelijkste team zijn om mee te werken dus dat mocht een klein wonder heten! 🙂
Terwijl de zon alweer onder ging kwam het moment dat de bovenste laag steigerplanken werd verwijderd waardoor we eindelijk een goed beeld kregen van het noorderlicht in combinatie met de rest van de wagen. Vooral van de voorzijde zag dit er indrukwekkend uit en deed het ook veel mensen even laten pauzeren alvorens ze verder de schuur in liepen. En hoewel het op dat moment op vol tempo doorging begonnen we rond een uurtje of 3 ‘s nachts wel door te krijgen dat een beetje slaap er ook dit jaar niet in zat voor de meesten. De hele wagen en steiger vulde zich met tikkers om de vele vierkante meters met dahlia’s te bedekken. En dan kom je altijd rond een uurtje of half 5 op het moment dat de oppervlaktes te oneindig worden en de ruimtes te klein voor veel mensen. Tel daarbij een insluipende vermoeidheid bij op en je begint elke paar minuten te verlangen naar het moment dat de wagen klaar is.
Voor mezelf was de grote oplossing om rond 5 uur even heen en weer naar Vollenhove te rijden om me op te frissen. Even uit de schuur en tent, even geen stampende muziek en een koude washand over het gezicht. Fris terug in de tent was ik klaar om de laatste paar uurtjes door te pakken. Het aanbrengen van de honden-tuigjes bleek achteraf goed te doen en zo konden we zij aan zij ook nog een handje helpen de allerlaatste vlakken te dichten.
Zo rond half acht konden de laatste steigers verwijdert worden en hoefde alleen nog de voorste ‘patat’ van het noorderlicht nog in de bloemen gezet te worden vanaf de hoogwerker. Dit was vanaf de steiger een onmogelijke taak geweest omdat deze zo ver naar voren uitstak. Toen dit klaar was konden we ons gaan opmaken voor het moment van de waarheid: het uitrijden van de wagen uit de tent.
26/08/2013
Omdat de wagen het, vanwege de beweging, op video veel beter doet dan op foto, zeker ‘s avonds!
26/08/2013
Een balende Nameless belandde op plek vier. Ook dit jaar gingen zij weer voor de winst. Ze hadden de smaak net te pakken door twee keer op rij de Ereprijs te winnen, in 2011 en 2012. Nameless beeldde nu een spannende sleehondenrace naar het Noorderlicht uit, genaamd ‘Iditarod’.
Ook veel van de onderdelen uit deze creatie konden bewegen. Nameless: ‘We werken dit jaar met veel beweging en lichteffecten. Zo hebben we meer dan 8.000 led lampjes gebruikt.’
26/08/2013
Met een zeer verrassende uitslag zijn we dit jaar 4e geworden. Wagenbouwers van Nameless weer bedankt voor de mooie samenwerking dit jaar!
20/08/2013
20/08/2013
De laatste week is ingegaan en daarmee is een enerverend weekendje mee afgesloten. Een weekend met letterlijk bloed, veel zweet en een beetje tranen.
Het plan was om het weekend in ieder geval de wagen (excl honden) lasklaar te hebben zodat deze helemaal in het papier gezet kon gaan worden. Dus dat betekende 2 marathondagen lassen met het Theatercorso als rustpuntje op vrijdagmiddag.
Uiteraard is het altijd net even wat meer werk dan het op het eerste gezicht lijkt dus wat een target voor zaterdagochtend was werd gewoon tot en met zaterdagavond doorlassen.
Dus terwijl de papierploeg ons op de hielen zat en de eerste verfklodders op de aanhanger werden aangebracht zaten wij gebukt en in de meest vreemde houdingen de bodem van de wagen aan te brengen. En dat alles ging voorspoedig tot ik even 2 minuten m’n lasmaat uitleende. Nog geen minuut later stond deze een diepe snee in z’n arm dicht te knijpen op weg naar het ziekenhuis voor de nodige hechtingen.
Uiteindelijke hebben we ‘s avonds ons target wel af kunnen krijgen maar bracht de late avond toch nog een verrassende wending. Er moest een grote aanpassing aan de wagen gedaan worden en de vraag was vooral wat de oplossing was…uit de vele opties. Toen we er uiteindelijk uit waren was de vraag hoe dit in de planning viel deze week. Uiteindelijk maakten we de enige juiste beslissing en zijn we om half twaalf de steigers weer op gegaan om de aanpassing meteen uit te voeren zodat we 2,5 uur later alsnog de avond konden afsluiten met de nodige gezelligheid.
Vanwege werkverplichtingen en andere omstandigheden verblijf ik op het moment in Heeze dus vanaf afstand volg ik via Whatsapp en social media de voortgang. Morgen snel weer terug om het karwei af te maken, hopelijk zonder andere tussentijdse verrassingen!
12/08/2013
De laatste 2 weken zijn ingegaan dus dat betekent dat het geruchten circuit op volle gang doordendert. De laatste weken betekent ook gezellig veel volk bij de wagen, ouwehoeren over de concurrentie en vooral nog meer ouwehoeren over de concurrentie!
Afgelopen weekend hebben we een mooie slag kunnen maken met het laswerk aan de wagen zelf. Dit was ook hard nodig omdat de mensen die de papierlaag aanbrengen de lassers op de hielen zitten. De bovenste steigerverdieping zit voor 95% in het papier en gelukkig is het laswerk aan de aanhanger definitief klaar zodat ze daar nu mee bezig kunnen.
Terwijl in de schuur de hand gelegd worden aan de honden was het zorg om op de wagen de 1e en 2e verdieping in de vorm te gaan zetten. We hebben hiervoor eerst de globale vormen uitgezet zodat een andere lasploeg er deze week achteraan kan om de vormen ‘tape-klaar’ te gaan maken. En omdat vrijdagmiddag de posities van de honden al waren bepaald konden de technici onder onze regen van lasspetters ook de aandrijvingen van de honden op het onderstel plaatsen.
Volgens mij heb ik hier nog niet eerder melding gemaakt van het piepschuimhok dat in de schuur gecreëerd is. Met behulp van een geheim wapen van buitenaf worden hier de fraaie vormen van de hondenkoppen uit het schuim vervaardigd.
Komende week is het zaak om het laswerk af te krijgen zodat zaterdag volle bak met een hoop vereende krachten de wagen in het papier te gaan zetten!
11/08/2013
De Calendulan zalf is weer uit de kast gehaald voor de diverse schaaf en brandwondjes #wagenbouwersleed #mycorsodiary