mycorsodiary
15/11/2012
November is toch wel de maand dat de corso-wereld definitief in een diepe winterslaap gaat. De evaluatievergaderingen zijn geweest, de juryrapporten uitgereikt en in Vollenhove is de blik gericht op die andere mooie volks traditie, Oud & Nieuw.
Maar soms zijn er toch her en der al wat geluiden op te vangen van dat groepje corso-fanaten dat geen winterslaap kent, de ontwerpers. Evenals vorig jaar dwalen hier in huis ook her en der wat vage cryptische krabbels, die alleen door de maker zelf worden begrepen, rond.
Tot nu toe is het zo dat er een concept in het hoofd zit dat goed aansluit bij de randvoorwaarden die aangegeven zijn voor 2013 en dat veel potentie heeft. Het is nog een kwestie van de juiste elementen bij elkaar zoeken en de beste compositie vinden. Dus voorlopig betekent dat nog veel krabbelen en denksessies voor het slapen gaan.
Wel krijgen de wagens van afgelopen 2 jaar eindelijk het plekje in huis wat ze verdienen!
02/10/2012
Het juryrapport is weer binnen! Het is toch elk jaar weer leuk om te lezen hoe de verschillende juryleden de wagen beleefd hebben. En sinds enkele jaren hebben we een paar juryleden die dit ook uitstekend kunnen verwoorden, niet alleen positief maar ook opbouwende kritiek.
Er zaten evenals vorig jaar weer veel lovende woorden tussen, waaruit ook blijkt dat mijn initiële bedoelingen met het ontwerp goed uit de verf zijn gekomen. Hieronder een paar quotes:
“Compositie, prachtig vernieuwde vormgeving, mooi strak, zeer creatief ontwerp.”
“Effect in de optocht: er viel letterlijk een schaduw over het publiek als de wagen voorbij reed, waardoor je gewild of ongewild toch even kippenvel kreeg.”
“…de toren ligt plat en vertoont een sterk perspectief, zodat de toeschouwer moeiteloos de illusie krijgt dat de toren werkelijk enorm van afmeting is.”
“Jullie laten ons op een geheel andere vernieuwende manier van een prachtige corsowagen genieten.”
“Zeker van een afstand overtuigt dit aanzicht in een bijbelse toren van hemelse proporties. Zover ik kan beoordelen, misschien wel een van de mooiste zijaanzichten ooit in dit corso.”
Maar ook kritische kanttekeningen:
“De toren suggereert in het zijaanzicht een ronde toren te zijn, die daardoor bouwkundig en architectonisch overtuigd. In het vooraanzicht blijkt deze echter ovaal te zijn.. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit ingegeven is door de beperkte beschikbare breedte. Daarmee voelt het als een zwaktebod. “
“Het enige punt van kritiek is wat mij betreft de figuratie. Het ontwerp is enigszins geabstraheerd en de manier waarop de figuranten op de steigers aan de toren aan het bouwen zijn, is daarvoor veel te concreet.”
Hieronder links naar de rapporten en puntenlijsten:
Middagcorso | Verlichting | Figuratie | Puntenlijsten per Jurylid | Uitslag per Jurylid
30/09/2012
De afsluiting van het corsojaar is elk jaar een paar weken na het corso het 4V’s wagenbouwersfeest. Hier worden de overige prijzen uitgereikt; Publieksprijs, Wagenbouwersprijs, Verlichtingsprijs en Figuratieprijs.
Vorig jaar konden we na deze feestavond maar liefst 3 eerste prijzen en 1 tweede prijs aan de verzameling prijzen toevoegen. Zonder al te hoge verwachtingen dus zaterdagavond naar de Burght naar een feestje wat nooit echt los komt en meer op een evaluatievergadering lijkt. Maar de belangrijkste vraag was: kunnen we nog wat prijsjes aan de oogst van 2012 toevoegen?
Toen de zaal eenmaal een beetje vol was kwam even na 23.00 de voorzitter van de 4V’s het podium op om de eerste 2 prijzen uit te reiken; de Figuratieprijs en de Wagenbouwersprijs. Nou vond ik dat wij, net als in 2011, gewoon goede functionele figuratie hadden dus wie weet zat er iets in. En dat bleek want we waren 3e geëindigd bij de figuratie jurering, dus de eerste beker was binnen.
Vervolgens kwam de Wagenbouwersprijs, een prijs van de wagenbouwgroepen voor de, in hun ogen, beste wagen van 2012. Dit kon wel eens spannend worden want de combinatie beste wagen en gunfactor voor groepen gaf een nog niet zo duidelijke uitslag in mijn ogen. Uiteindelijk bleken de stemmen ook aardig verdeeld: 1 voor Twee Nijenhuizen, 3 voor Stark Wark en 3 voor Fatal Attraction en uiteindelijk, met 1 stem verschil, 4 stemmen voor Nameless!! We hadden het toch weer geflikt en we konden weer een beker toevoegen.
De Wagenbouwersprijs is toch wel een mooie prijs vanwege de waardering die je krijgt van je collegae. Bovenstaande foto toont de onderbouwing van de groepen die voor ons gekozen hadden. Een beter compliment kun je denk ik als groep niet krijgen!
Na een hoop biertjes, slap geouwehoer en een band op de achtergrond werd een uur later de volgende rij prijzen bekend gemaakt. Zoals ik hier al eerder geschreven heb was ik erg onder de indruk hoe onze wagen tijdens het avondcorso verlicht was dus ik had goede hoop op de Verlichtingsprijs. Gelukkig zag de jury ook in hoe goed onze wagen verlicht was en konden de ‘Verlichtingsmannen’ deze prijs in ontvangst nemen.
Een prijs die naast de collega- en jurywaardering ook mooi is om te ontvangen is de Publieksprijs. Nu wist ik wel dat onze wagen niet echt een ‘publiekswagen’ was dus hier had ik ook niet echt hoge verwachtingen voor. En dat bleek terecht want Stark Wark ging er, met een ruime hoeveelheid van de stemmen, met deze prijs vandoor….niet eens gestolen! 😉
Nog een nieuwtje was de prijs die door de Burght werd aangeboden: ‘Het Gouden Fust’. Deze prijs is voor de winnaar van het corso en bestond uit een heleboel muntjes voor drank tijdens het feest afgelopen zaterdag. Maar nieuw hierbij is dat er even zoveel muntjes voor Nameless zijn tijdens een nieuw te organiseren feestavond begin Maart, als openings van het nieuwe bouwseizoen. Dus er is al een datum om het bouwseizoen te beginnen in 2013: 2 Maart!
24/09/2012
Evenals vorig jaar ben ik alle dagboek berichten van dit weblog van 2012 weer aan het bundelen voor een hardcopy naslagwerk. In eerste instantie wilde ik er mee wachten tot ik alle foto’s had maar afgelopen zaterdag wilde ik toch een kleine start maken.
En zoals zo vaak met zulke dingen betekent dat meteen de nodige uurtjes achter elkaar knippen, plakken en foto’s uitzoeken. En omdat er dan bij mij ook geen rem op zit had ik zaterdagmiddag alle teksten en de globale layout al klaar.
Omdat ik dit jaar eerder ben begonnen en ook meer heb bijgehouden bleek het boek ruim 1,5 keer zo dik te worden als de 2011 versie. Na een paar uurtjes fine-tunen qua design en vulling gisteren ben ik uiteindelijk op een mooie 40 pagina’s uitgekomen.
Komend weekend hoop ik de foto-cd te ontvangen met een paar high-res versies van foto’s die ik er graag in wil hebben. En belangrijker nog volgend weekend: het wagenbouwersfeest van de 4V’s. Ik hoop dat we nog 1 of meer prijsjes aan onze prijzenkast voor 2012 kunnen toevoegen, we zullen zien!
24/09/2012
Naslagwerk van #mycorsodiary 2012 qua teksten en layout helemaal af! Nog wachten op een paar high-res foto’s volgend weekend.
06/09/2012
De groep koos wederom voor een voorstelling op twee aparte onderstellen, vorig jaar ook al toegepast bij de toen winnende en alom geroemde creatie ‘Vergeten leven aan de Zuiderzee’. Nameless verraste hiermee vriend en vijand.
06/09/2012
Erg mooie foto van Hilly Koerts van onze toren in de binnenstad
Nabeschouwing 2012
06/09/2012
Anderhalve week verder, vele meningen de revue gepasseerd en zelf ook even de tijd gehad na te denken wat er allemaal gebeurd is dit bouwjaar. Ik wilde toch even uitleggen wat de bedoelingen waren en waarom ik denk dat alles toch erg goed is uitgepakt.
Toen ik in Oktober 2011 de eerste gedachten-spinsels had voor dit ontwerp had ik een paar doelen voor ogen, als de wagen hieraan voldeed zou het voor mij een geslaagd corsojaar worden.
‘Laten wij een toren bouwen, waarvan de spits tot in de hemel reikt; dan krijgen wij naam en worden wij niet over de aardbodem verspreid.’
Groots: Groots en oneindig, dat was qua compositie de insteek. Omdat Nameless de beschikking heeft over 2 onderstellen zijn de mogelijkheden wat groter dan anders. Hiermee was een lengte mogelijk waarmee een oneindig object met de juiste vorm extra overkomt.
Daarnaast heeft Vollenhove een geweldig mooi parcours door de historische binnenstad, daardoor hebben we qua breedte wat ontwerp-beperkingen. Grootsheid ervaar je pas als je je als persoon qua afmeting nietig voelt, zoals wolkenkrabbers vanaf de straat ook oneindig lijken. Dus omhoog kijken en veel te zien hebben was het toverwoord, veel massa (oppervlak) op hoogte werkt dan goed. Een concessie hierbij was wel dat het zijaanzicht vrij massief aandeed en dat de doorzichten op de binnenzijde het moesten gaan doen.
Tijdens de maquette-bouw had ik al in de gaten dat de wagen aardig groots ging worden om het gewenste effect te bereiken. De twijfels betreft de grootte werden wel redelijk weggenomen door de relatief simpele vormgeving, waardoor het nog geen onmogelijke opdracht werd.
Sculptuur: Een tweede doel bij het ontwerp was om een wagen te maken die er als een sculptuur moest uitzien; zoveel mogelijk toevalligheden en geen voorspelbare vormen. In de tekening was dit nog lastig, maar tijdens het maquette bouwen kon ik lekker knutselen waarbij enkel het behouden van de hoofdvorm van belang was. Symmetrie enkel in de globale vorm, maar de opvulling en open ruimtes moesten zoveel mogelijk in elkaar ‘geknutseld en geplakt’ worden.
Stijl: En als laatste doel wilde ik er een geheel eigen stijl aan geven, een stijl waarbij met strakke vormen, kleurgebruik, materiaalgebruik, muziek en theater er toch een ‘Toren van Babel-sfeer’ neergezet kon worden.
De stijl van de vormgeving met strakke lijnen is iets wat ik vaak terug zie in de wagens waar ik aan ontworpen heb. Gelukkig is deze stijl niet alleen in de corso-wagens terug te zien. Mijn stijl qua kunst, design en architectuur en zelfs m’n eigen interieur kun je hierin terug zien: heldere ruimtes en vormgeving genieten mijn voorkeur: Pinterest Profiel
‘Zunderts’
Iets wat ik vorig jaar een beetje miste maar gelukkig dit jaar wel weer ter sprake kwam, het was een ‘Zunderts’ ontwerp. Nu ben ik de eerste die toe zal geven dat het corso in Zundert een grote inspiratiebron is, qua organisatie, qua ontwerpen en qua corso-betrokkenheid. Dit jaar was ik voor de 10e keer bij het corso en sinds de eerste keer (2003) ben ik corso-wagens wel meer gaan zien als sculpturen, in plaats van platte karren waarop we elementen zetten. Door het als een sculptuur te zien beperk je jezelf niet tot onderstellen, bestuurdersruimte en opzet-lijnen en geef je jezelf meer vrijheid qua compositie tijdens het ontwerpen.
Als je dan ook nog ‘s een andere stijl prefereert dan de zeer gedetailleerde/versierde wagens die men gewend is in Vollenhove wordt hier al snel een Zundert-sticker op geplakt. Gelukkig dat in ieder geval 1 jurylid uit Zundert ons niet op 1 had staan, kunnen we die discussie ook achter ons laten. 😉
Een andere stijl bouwen dan de rest betekent ook dat je een gok neemt, hoe wordt het ervaren door de jury? Vooral op de corso-dag spookte dit veel door m’n hoofd; de wagen was er precies uitgekomen als ik voor ogen had maar hoe zou deze onconventionele vorm zich gaan gedragen in de optocht? Achteraf bleek dat een gokje wagen geen verkeerde beslissing was, samen met Twee Nijenhuizen hadden we toch 2 buitenbeentjes in de top 3.
Klik en bedankjes
Het leuke aan dit bouwjaar was wel dat het, na een eerste bouwjaar wennen, steeds leuker begint te worden om bij Nameless te bouwen. Het was uiteraard van beide kanten eerst aftasten maar ik heb het gevoel dat de wederzijdse klik wel begint te komen. Dus daarvoor wil ik de groep wel bedanken!
En nu we toch aan het bedanken zijn: een vriendin (verloofde) die het hele jaar alles moet aanhoren, maar toch ook ziet dat ik energie krijg van de weekenden dat ik in Vollenhove aan het bouwen ben. En ouders waarbij niks te gek is, altijd een bed en het eten klaar staat, en een laatste corsoweek waarbij ik bijna onderdeel wordt van het meubilair. Deze mensen weten hoeveel het corso in Vollenhove voor me betekent en ondersteunen me voor de volle 100% hierin!
2013
Twee keer het corso achter elkaar winnen is niet niks maar roept de onvermijdelijke vraag op of we voor de triple gaan. Volgens mij beginnen we gewoon weer op nul: het idee moet er wezen, ontwerp moet goed uitpakken, het moet gekozen worden, het moet gebouwd worden en uiteindelijk hopen dat er geen betere wagens worden gebouwd in andere schuren…..
30/08/2012
Mooie video van het avondcorso
30/08/2012
Onze toren versus de smalle straten van Vollenhove
Mooi stukje over bloemencorso Zundert, het geheim van succes: “Tieten in de tent” :)
30/08/2012
Mooi stukje over bloemencorso Zundert, het geheim van succes: “Tieten in de tent” 🙂
29/08/2012
….het was nog lang gezellig!
29/08/2012
Zaterdag
“En? Is het geworden wat je verwacht had?” was een veelgestelde vraag deze ochtend. Nu moet ik zeggen dat de maquette exact is nagebouwd dus ik had in de loop van de week al wel doorgekregen dat er weinig foutjes zaten in de compositie. En dat is het voordeel van maquette bouwen, die haal je er dan al wel uit.
Het eerste target van de corsodag was de wagens heelhuids uit de tent krijgen, omdat we vervolgens niet meer hoefden op te zetten was dit het enige lastige target. Er werd besloten om het tweede onderstel eerst naar buiten te rijden om de middelste steiger wand later een stukje te kunnen verplaatsen, zodat de tweede wagen iets gemakkelijker naar buiten kon: lees centimeterwerk in plaats van milimeterwerk 😉
Vanwege een defect aan de accu ging het starten van het tweede onderstel niet heel soepel maar dat was met een snelle oplossing zo verholpen. Deze moest echter wel achter de tractor naar Vollenhove toe zodat ik de wagens, totdat ik naar huis ging voor een opfrisbeurt, nog steeds niet achter elkaar gezien had. Ondertussen had ik wel gezien dat er weinig fouten zaten in het beeld dat ik voor ogen had, qua vormgeving en qua kleur.
Dus met het fietsje naar Vollenhove, even een frisse neus halen in deze frisse ochtend, snel douchen, en snel weer naar het opstelterrein. Tijdens die momenten heb je even tijd en beginnen er toch wat twijfels te ontstaan of dit enorme gevaarte straks in de straten goed gaat over komen op het publiek; en op zulke momenten pak je elk zwak punt aan.
Nu was ons al opgevallen dat in het plafond van het tweede onderstel wat hangende stukken een beetje losgekomen waren door het gewicht van de bloemen. Met de naderende buien op komst werd ik daar toch wel een beetje zenuwachtig van, zeker op het moment dat we stonden te schuilen en de regen zo’n 3 minuten toch wel erg hard naar beneden kwam. Dit bleek achteraf niet nodig, zelfs op maandagochtend, na een paar HELE fikse regenbuien hing alles nog perfect!
Maar eindelijk tijd voor de middagoptocht. Als vanouds met de voormalig Les Charrons gang op de hoek bij Ruitenbeek, slecht zicht, duurt lang maar altijd gezellig! Tijdens de dramatisch verlopen middagoptocht vond ik onze wagen er uitkomen zoals ik gehoopt had. Wederom was de figuratie een goede toevoeging aan de wagen, en was ik wederom verrast door het acteertalent van enkele mensen!
En toen begon het lange wachten. Spanning, moe en geen hap eten door de keel krijgen…het gebruikelijke! Dus rond half 8 richting de prijsuitreiking met de verwachting dat een plek bij de eerste 4 goed zou wezen, en een top 2 toch wel mogelijk was. Na enkele verrassingen en spraakverwarringen (toevallig?) van de voorzitter van de 4V’s kwamen uiteindelijk uit bij de top 2, en Stark Wark en Nameless waren weer over. Op zich was ik toen al zeer tevreden, omdat we in een redelijk sterk bezet corso toch al een 2e plek hadden behaald.
Toen werden de hemelsluizen (toevallig?) boven Vollenhove opengezet. Dus dat betekende onder de paraplu afwachten welke naam het eerst zou gaan vallen. Wat stuntelig probeerde de voorzitter het nog spannend te maken maar daar viel eindelijk het verlossende woord: “op de tweede plaat, Stark Wark!”. Enorm onverwachts en wederom een mooie explosie van gejuich in onze groep, en van afstand ziet dat er zo uit: filmpje van springende paraplu’s
Dit keer hadden we zelfs, op een maximum van 210 punten, meer dan 200 punten gehaald! Dus dat werd een zeer vrolijke avondrondgang in de Bisschopstraat. En toen zag ik, met de fenomenale verlichting, waarom onze wagen de ereprijs verdiende. Wat een groots beeld en precies het effect qua diepte en overdonderende grootsheid zoals ik het voor ogen had 10 maanden eerder!
Het was nog lang gezellig die avond! 🙂
Nieuwsnet: Nameless opnieuw winnaar topcorso Vollenhove
29/08/2012
28/08/2012
Vrijdag
Na een beetje tegenvallende bovenste verdieping met bloemen tikken wisten we wat ons vrijdag te wachten stond; een record aantal bloemen verwerken. Met de BVKKA was het zaak zo snel mogelijk de houten panelen te bevestigen zodat we ons ook konden aansluiten bij de stoottroepen.
‘s Ochtends kwam de boel aardig snel op gang, dit mede door het voordeel van de bloemen met spijkers bevestigen: de hele logistieke lijn van konters, stippers en plakkers hoeft niet weer op stoom te komen. Wat me persoonlijk een beetje tegenviel was het tempo waarmee de voorraad gestoken bloemen groeide.
In de loop van de middag kwam RTV Oost langs met een hippe camera-man die dacht dat hij mij wel onvoorbereid een leuk stukje kon laten vertellen. Dat ging uiteraard niet werken, wat resulteerde in een kort filmpje waar ik volledig was uitgeknipt. 🙂
In de loop van de middag meldde ik mij ook op de steigers om bloemen te gaan bevestigen, met ongeveer om de 5 minuten iemand die me toeriep dat we toch echt NOOIT meer zo’n grote wagen gingen bouwen. Al met al bleef ik wel vertrouwen houden in het tempo waarmee ik de wagen volgetikt zag worden. Daarbij was het mooiste nog dat langzaam de bovenste verdiepingen van de steigers werden afgebroken waarmee het zicht op de grootse binnenzijde beter naar voren kwam. Mede door de afwerking met de teksten zag ik het idee dat ik ergens eind 2011 zag ontstaan tot werkelijkheid komen, en dat is een lekker gevoel kan ik je zeggen!
In de loop van de avond kregen van steeds meer groepen te horen dat ze al klaar waren, zelfs al vóór 12 uur ‘s nachts. Dit was het moment dat het bij ons echt volle bak was in de schuur en in de tent; op elk hoekje waar iemand kon zitten bloemen tikken zat wel iemand. In de loop van de nacht kregen we ook meer zicht op het totale aantal bloemen dat op de wagens zouden gaan, en dat dit een historisch aantal bloemen ging worden voor Vollenhoofse begrippen. Onze bloemenman is de hele omgeving bij alle groepen langsgegaan om nog ergens de benodigde extra dahlia’s binnen te slepen.
Terwijl we, met behulp van enkele collega’s van andere groepen, de onderzijde van de laatste wagen in de bloemen zetten kwam de zon ons alweer langzaam gedag zeggen. Een voorbode van wat wederom een memorabele dag zou gaan worden.
Artikel over onze creatie en bouwplaats in de Stentor van zaterdag
Mooi artikel van zaterdagochtend vóór het corso over Nameless en de creatie van 2012
28/08/2012
Mooi artikel van zaterdagochtend vóór het corso over Nameless en de creatie van 2012
27/08/2012
Fantastische foto van de huisfotograaf van Nameless
27/08/2012
Wow, het is weer gelukt! Samen met fantastische groep bouwers een ereprijs weg kunnen zetten waar nog lang over gepraat zal worden, al is het maar vanwege het formaat 🙂
In plaats van 1 lange update over de afgelopen dagen doe ik elke keer een update per dag. Vandaag waar we gebleven waren na de laatste update:
Donderdag
Donderdagochtend, de ochtend dat de eerste bloemen op de wagen gingen. In de vergadering de avond ervoor hadden we al te horen gekregen dat ik met Rick in de BVKKA (BeslotenVennootschapKutKlussenAlternatief), niet te verwarren met de BVKK, m’n werk moest gaan voortzetten om de wagen van het nodig hout te gaan voorzien.
We waren dinsdag en woensdag al bezig geweest met de houten bouwsteiger voor de figuratie, een leuke klus wat uiteindelijk ook echt een meerwaarde voor de wagen bleek. Toen deze steiger eindelijk stond kwam de volgende ‘houtklus’: de terugvallende vlakken van diagonale houten panelen voorzien. Hierdoor werd het grote lijnen en vlakkenspel van de toren een beetje onderbroken. Dus dit betekende veel meten, zagen en houtnerf branden; en dus ook steiger op steiger af en zo de hele dag door.
Omdat dit jaar de eerste ‘Zundert-lading’ met dahlia’s al op woensdagnacht kwam konden we donderdagochtend meteen beginnen met steken en prikken, in plaats van het traditionele konten, stippen en plakken. Het doel was om donderdagavond de bovenste steiger in de bloemen te hebben, maar de hoogste verdieping bleek evenals bij het lassen en foamen een verdieping waar heel veel tijd in zat.
Desondanks hadden we een mooie slag gemaakt de eerste dag en zaten er al zo’n 125 kisten bloemen op de wagen. Wat we toen nog niet wisten is dat dit slechts een schijntje was van het totale aantal bloemen dat we zouden gaan verwerken.
27/08/2012
Woooaah!!!!! 1e, titel met succes verdedigd #corsovollenhove #mycorsodiary @NamelessVhove
22/08/2012
Zo, dit is wel even wat anders dan vorig jaar. Waar we vorig jaar in de laatste week alles mooi op tijd af hadden en rustig met de afwerking bezig konden loopt de planning dit jaar allemaal wat achter. Zelfs te weinig tijd om hier een stukje te schrijven! 🙂
De targets voor afgelopen weekend waren helder, de tweede wagen (die eigenlijk de eerste wagen is) moest zaterdag lasklaar zijn. En nu is het dichtlassen van de laatste gaten altijd een stukje meer werk dan het lijkt. Maar zaterdagavond even voor middernacht hebben we toch als laatste de lastoorts kunnen neerleggen. Ondertussen werd de andere wagen al van een eerste likje verf voorzien, en kon er bovenaan begonnen worden met ‘foamen’ (leek een oplossing blijkt in de praktijk klere-werk)
Het woord is gevallen: Foamen. Omdat we dit jaar de bloemen gaan ‘prikken’ in plaats van plakken is het van belang dat de ondergrond steviger is. Een veelgehoord en beproefd concept volgens veel groepen uit het naburig TheaterCorso is het gebruik van foam hiervoor. Het voordeel is dat er slechts een laagje foam op de wagen hoeft, en er vervolgens meteen bloemen op kunnen.
Het nadeel is dat het bevestigd moet worden met vlechtdraad. En aangezien ik mezelf een aantal jaren geleden in mijn LC-tijd plechtig had beloofd NOOIT meer vlechtdraad aan te raken snap je het nadeel 😉
Het is nu woensdag en het schiet aardig op met het foam, dat gaat wel goed komen. En ondertussen worden zie je langzaam het ontwerp steeds beter tot uiting komen met kleur en alternatieve materialen.
Dat wordt nog paar dagen doorbikkelen om zaterdagmiddag te kunnen rijden, of misschien wel belangrijker: zondagmiddag een mooi feest te bouwen. Maar daar heb ik alle vertrouwen in.
Tot zondag!
21/08/2012
Na een druk vermoeiend weekend alweer 2 dagen vol aan de bak bij de wagen. Niet eens tijd voor m’n #mycorsodiary 🙂 #corsovollenhove
13/08/2012
Nog 2 weken van de mooiste maand van het jaar te gaan. Afgelopen weekend qua laswerk weer een mooi eind opgeschoten; er waren momenten dat er 5 lasapparaten tegelijk stonden te braden.
Het onderstel dat al lasklaar was is ondertussen ook een aardig eind gevorderd met de tape en krantenlagen. Daarnaast worden er vooral veel nieuwe technieken uitgeprobeerd om straks de bloemen met spijkers te kunnen bevestigen.
De laatste 2 weken zijn nu ingegaan, vanaf komende vrijdag zal mijn slaaplocatie weer voor een dikke week in Vollenhove zijn.
13/08/2012
NEIN, NEIN, NEIN, NEIN, NEIN….
05/08/2012
Grote wagens gaan veel meters betonijzer in dus net als vorig weekend was het vooral meters maken met lassen. Ondertussen was vrijdagavond het tweede onderstel vormtechnisch klaar qua laswerk, en stond zelfs al voor een groot deel in de tape. Target voor dit weekend was dus op om het eerste onderstel een flink lading betonijzer te lassen.
Gelukkig had ik zaterdagmiddag en -avond een goede lasmaat waarmee ik de nodige lasjes heb kunnen leggen. Daarnaast had ik het geluk dat hij ook het talent heeft van elk bekend, en voornamelijk ook minder bekend (lees obscuur, piratenstijl) nederlandstalig liedje de tekst volledig mee te kunnen zingen. Halverwege de middag besloot de voorzitter de spanning op de steiger even op te voeren door eigenhandig de 2 uiteinden van de elektronenstroom met elkaar te verbinden.
Afgelopen week had ik al diverse keren contact gehad over de kleureninvulling van de wagen, aangezien vandaag de uiterste dag was dat de bloemenbestelling ingeleverd kon worden. In totaal een stuk of 5 verschillende kleurstellingen voorbij zien komen, de ene wat gewaagder dan de andere. Maar uiteindelijk denk ik dat er een goede combi van verschillende ideeën uit is gekomen.
Halverwege de avond zagen we vanaf de steiger vanuit de verte een grijze muur van regen aankomen over het polderlandschap. Gelukkig ging het ergste weer aan ons voorbij en konden we na een paar flinke windvlagen en wat millimeters regen weer verder bouwen. Voor onze brandweerman werd het een drukkere avond met omgevallen bomen en meldingen over het festival Dicky Woodstock dat 23km verderop werd gehouden. Resultaat was wel dat we op het eind van de avond nog getrakteerd werden op een bezoekje van de B.O.B. (BrandweerOpBrommer).
02/08/2012
Leuke ideeën opgedaan voor de kleuren van de wagen, van het weekend bespreken met de ‘kleuren-experts’ bij @NamelessVhove #mycorsodiary
31/07/2012
29/07/2012
Vakantie voor deze zomer alweer achter de rug, dus helemaal klaar voor de Augustus eindsprint. Na 2 weken afwezigheid bleken er heel wat meters betonijzer verzet te zijn op het tweede onderstel. Doel van dit weekend was dus ook om dit onderstel ‘lasklaar’ te krijgen zodat deze dichtgetapet kan worden.
Vrijdagmiddag bij de Kruidvat in Zuidlaren alsnog de broodnodige werk-zonnebril gekocht ter bescherming van het vele UV dat vrijkomt bij lassen. In 2004 ontdekt als dé oplossing tegen het door vele wagenbouwers bekende maar o zo gehate fenomeen lasogen.
Vrijdagavond de nodige lasjes gelegd waarna ik en de voorzitter nog even bij onze collega’s van Venomenaal zijn langsgereden. Na een ruime uitleg en een gezellig praatje de avond afgesloten om zaterdag weer fris voor de dag te verschijnen.
Zoals ik al zei was het doel van het weekend om het tweede onderstel lasklaar te krijgen, dus dat betekende wederom meters maken. Zelf ben ik vooral, onder een constante regen van lasspetters, op de onderste verdieping bezig geweest. Zaterdagavond was ik zelf helaas verhinderd dus ik weet bij het schrijven van dit stukje nog niet of het uiteindelijke target gehaald is.
Volgende week moeten de kleuren en de bloemenaantallen ingeleverd worden, dus nu eerst verder met m’n Photoshop kleurplaat om de ‘kleurenmannen’ wat inspiratie mee te geven.
09/07/2012
Foto van de Nameless Facebook Pagina gemaakt door Gerald
09/07/2012
‘Meters maken” was het toverwoord afgelopen bouw weekend. Sinds vorige week staan de wagens helemaal ingesteigerd en zijn de lijnen uitgezet en de werkwijze uitgedacht. Om nu de hoofdvorm van de toren neer te zetten moesten er vooral veel meters gemaakt worden met betonijzer.
Het was weer heerlijk weer dus het was door het verfrissende windje goed toeven op de bovenste verdiepingen van de tent. Met mijn oud LCSF collega heb ik ouderwets tempo kunnen maken zoals we dat gewend waren in de bouwweekenden.
Nu eerst genieten van een verdiende vakantie om ons op te laden voor de mooiste maand van het jaar, Augustus.
06/07/2012
Net een stukje mix van de muziek voor de wagen gemaakt door @Carr00w geluisterd, klinkt erg gaaf! #mycorsodiary
04/07/2012
Op hoogte werken met uitzicht op het vlakke polderlandschap.
04/07/2012
Ik kom door het jaar heen nogal ‘s in verschillende corsoplaatsen. Dankzij het Corsoforum heb ik in diverse plaatsen contacten opgedaan die enerzijds handig zijn (lees: plakband) maar ook leuk (lees: eindeloos ouwehoeren over het corso).
Het leuke hieraan is dat er ondanks de overeenkomst van het bloemencorso er toch weer zoveel verschillen zijn in aanpak, materiaalgebruik en vooral hoe het corso in de samenleving staat.
Iets dat mij in Vollenhove altijd verbaasd heeft is het verschil in betrokkenheid met het corso tussen enerzijds de wagenbouwers en de organisatie en anderzijds de rest van de inwoners. Het lijkt dat er maar 2 opties zijn; 1. je halve zomer opofferen voor het corso en 2. die laatste zaterdag van Augustus op een stoeltje langs het parcours zitten. De wagenbouwers bestaan voor het grootste deel uit de ‘jongeren’ onder de 30, en de 4V’s heeft zeer veel moeite om vrijwilligers te vinden voor de organisatie. En zo zie je bij de wagenbouwgroepen ook dat de groepen die niet de doorstroom hebben vanuit de jeugd op een gegeven moment de lastoorts aan de spreekwoordelijke wilgen hangen. Als je dan kijkt naar het inwoneraantal, zo’n 4.000 inwoners (bron: wikipedia), zetten we met die jongeren toch een goed subtop corso neer.
Hoe is deze verdeling in andere corsoplaatsen dan? Het dichtst in de buurt hebben we natuurlijk ons buurcorso van St. Jansklooster, dat ondanks dat het een kleinere kern is met zo’n 1.200 inwoners (bron: wikipedia) toch een gelijkwaardig (in Klooster zullen ze zeggen beter) corso neerzetten. Voor mijn gevoel is het corsovirus ook sterker aanwezig door alle lagen van de bevolking.
Wat verder uit de buurt, vlakbij mijn woonplaats Heeze, hebben we het corso van Valkenswaard. Voor velen minder bekend maar toch (qua grootte en niveau) een heel vergelijkbaar corso met Vollenhove en Klooster. Valkenswaard is met dik 30.000 inwoners (bron: wikipedia) een flink grotere plaats wat dus betekent dat het corsovirus onder een vrij klein deel van de bevolking leeft, overigens niet minder sterk. Wat mij opviel, toen ik daar de laatste keer was, was dat de leeftijds-range daar toch weer veel groter was. Ik zag mannen/vrouwen in de leeftijd van 16 tot 60 op een doordeweekse avond in Juli druk bezig met lassen, slijpen en andere knutselbezigheden.
Als laatste corsoplaats wil ik Zundert aanhalen, de absolute top qua grootte in Nederland op eenzame hoogte. Dit is ook niet zo gek als je bekijkt dat gemeente Zundert ruim 21.000 inwoners (bron: wikipedia) heeft en bijna elk dorp/buurtschap en daarbuiten een wagen afvaardigt de eerste zondag in September. Wat mij, in die paar jaar dat ik in Zundert kom, hier juist opviel is hoe de samenstellingen van bovengenoemde corsoplaatsen juist allemaal samenvalt: 1. een grote gemeenschap, 2. betrokkenheid van die hele gemeenschap en 3. een corsovirus dat door alle leeftijdsgroepen heen loopt.
Er wordt veel georganiseerd rondom de bouwplaats om de kinderen te vermaken (de toekomst), hierdoor kunnen ouders tot op latere leeftijd actief wagenbouwen (het heden) en de betrokken ouderen zorgen dat het bloemenveld spik en span blijft (het verleden).
Een klein inzicht in hoe ik ertegenaan kijk en ondanks alles wordt er in elke corsoplaats met veel samenwerking en gemeenschapsgevoel elk jaar een corso neer gezet waar we trots op kunnen zijn.
01/07/2012
De nieuwe bestrating blijkt een prima terras aan het eind van een lange bouwdag.
01/07/2012
“Zou de wagen al helemaal in de steigers staan?” was de vraag toen ik vrijdagavond de bouwplaats op kwam rijden. Gelukkig scheelde het niet veel en hebben we dezelfde avond de laatste 2,5 vloer (van de 4) erin gelegd.
Dit betekende dat we zaterdagochtend konden beginnen met een hoop materiaal en materieel naar boven slepen, lasapparaten, betonijzer, betonscharen en voor mezelf m’n lashandschoenen.
Al snel bleek de enorme werkvloer op de bovenste verdieping ideaal, qua ruimte maar ook door het frisse zomerbriesje wat ons op 8m boven de grond afkoelde. Terwijl ik de grote lijnen aan het uitzetten was werd een ingenieus systeem met touw bedacht om de 2 topliggers (van elk 7m lang) naar de bovenste verdieping te krijgen. Dit werkte wonderbaarlijk goed waardoor de laatste hoofdelementen van de hoofdconstructie op hun plek gezet konden worden.
Het was even uitzoeken wat de beste manier is om de ovalen in de juiste maat te buigen en te plaatsen. Maar uiteindelijk aan het eind van de middag stonden op de bovenste verdieping van de tweede wagen de grote lijnen en konden we zelfs al een verdieping lager wat betonijzer bevestigen.
De biertjes daarna op het nieuwe terras waren verdiend.
27/06/2012
Er vanochtend op tijd bij, gisteren laatste steigerplanken erin…vandaag meters maken met lassen bij @NamelessVhove #mycorsodiary
27/06/2012
Vanavond maar ‘s even bij de collega’s in Valkenswaard langs, voor wat dozen plakband #mycorsodiary #Corsovollenhove
Terug uit V’waard na een bezoekje aan @Hazestraat & @dommeldal … Plakband weer binnen en @Kimberliedje gesproken! #mycorsodiary
17/06/2012
17/06/2012
Kleikeien en steigerbouwen, dat waren de 2 toverwoorden van dit bouwweekend. Al vroeg in het bouwseizoen was besloten om de ruimte tussen de schuren waar de tent komt te staan te bestraten. Besluiten is 1, om vervolgens 120m2 te bestraten is 2.
Gelukkig lag het grootste deel van bestrating er al in toen ik vrijdagavond aankwam. Er moesten nog zo’n 4 pallets met stenen gelegd worden, maar ook ‘kleivrij’ gemaakt worden. Dus dat was met een spatel klei pulken en vooral gore handen krijgen. Maar gelukkig was eind van de avond alles bestraat en lag het ‘Plaza de Nameless’ er klaar voor om zaterdagochtend aangetrild te worden.
Bestrating erin dus zaterdag tijd om een start te maken met de steigers/tentconstructie. Vorig jaar stond 1 wagen in de tent, maar voor dit jaar is er besloten om beide wagens compleet vanaf het begin in de tent op te bouwen. Dus het was zaak om te gaan passen en meten of de 2 wagens naast elkaar (incl steigers) in de ruimte tussen de 2 schuren paste. Helaas was het initiële plan van 3 beuken van steigers ruimte-technisch niet mogelijk dus is er voor een alternatief gekozen. Uiteindelijk hebben we al 2,5 (van de 4) steigerlaag kunnen plaatsen.
Nadeel van een weekend ‘kleikeien’ en steigersbouwen zijn de gore handen, voordeel is dat m’n handen heeeel zacht zijn na het ‘klei-maskertje’.
07/06/2012
Hoewel ik al even niet op de bouwplaats geweest ben gaat het hele proces gewoon door. Via diverse updates zie dat ze in Vollenhove aardig vorderen met constructie en het gereed maken van de grond voor de tent. Ondertussen hebben ze er ook een bouwavond bij geplakt om het tempo erin te houden.
Ondertussen heb ik wat contact gehad met de mensen van de figuratie en de muziek. Al wat leuke ideeën betreft de muziek kunnen uitwisselen en volgens mij hebben we nu wel een stuk dat erg gaaf bij de wagen gaat passen.
Verder afgelopen weekend bezig geweest met illustraties en logo’s voor het ontwerp. Elk jaar hebben worden er voor de ‘Club van 50’ shirts bedrukt met het thema van dat jaar. Vorig jaar was het een schets van de wagen maar dit jaar toch wat meer voor een echt logo gegaan. Een logo waarbij de sterke kanten van het ontwerp maar het onderwerp naar voren komen. Ik hoop het binnenkort hier te kunnen presenteren, na goedkeuring van de ‘welstands commissie’ uiteraard!
Ik moet zeggen dat het elke keer wel begint te kriebelen als ik de bouwfoto’s zie, hopelijk snel weer heen!
03/06/2012
Prima weer om een dagje te Illustratoren, bezig met logo en teksten voor Babel #mycorsodiary #corsovollenhove