Laatste update was pas 1,5 week geleden maar voelt als een jaar; wat is er veel gebeurt in de tussentijd. Genoeg om na te bespreken in ieder geval! De feestweek was een afwisseling van dagdelen bij zowel Nameless als Fatal Attraction.
Aan het begin van de week nog even de laatste lasjes gelegd aan het opzetstuk bij Nameless om vervolgens over te gaan op het verven van de wagen bij Fatal Attraction. We hadden hiervoor al wat kleuren opzetjes klaar liggen en de maquette gaf globaal ook al de kleuren aan. Dus het was een kwestie van de stift pakken, lijnen uitzetten en vervolgens met de kwast de kleur aanbrengen.
Al vrij snel hadden we besloten dat de piepschuim kunstenaar Remko, die de gezichten vorm had gegeven, ook het intekenen van de kleuren op zich kon nemen. De globale opzet hiervoor hadden we al weken in het hoofd maar het moest ook nog maar weer even gedaan worden. Zo was het dinsdag en woensdag een chaos in de tent van laatste laswerk, papierwerk, purschuimen en verven om het gevaarte klaar te maken voor het bloemenprikken. Alhoewel de verfkleuren niet altijd lekker overeen kwamen met het uiteindelijke dahliapalet kwamen de vormen er steeds beter uit. Daarnaast werden de prints van de knipwerken geplaatst waardoor het hele concept van de wagen langzaam onthuld werd. Het blijft verbazingwekkend om te zien hoe snel zo’n creatie in de laatste week van ijzeren geraamte transformeert tot de uiteindelijke vorm in de juiste kleuren.
Op de tropische donderdag ben ik bij Nameless gaan helpen de eerste dahlia’s op het opzetstuk te prikken. En dat is geen pretje in een schuur waarbij op 4m hoogte, zonder ook maar een zuchtje wind, de temperatuur richting de 40 graden celcius ging. Zelfs heel rustig bloemen prikken zorgde al voor liters vocht die door alle poriën naar buiten kwam. Die middag is denk ik alleen op die steiger al meer dan 10 liter water naar binnen gewerkt om de vochthuishouding op peil te houden. Een goede douche ’s avonds was dan ook geen overbodige luxe. Ondanks de hitte was er die dag een goede opkomst waardoor we gestaag met een paar mensen bezig konden blijven terwijl de verlichtingscrew en mensen van het alternatief materiaal overuren draaiden.
Ondertussen heel nieuwsgierig bezoekje gebracht aan de tent van Fatal om de voortgang en uitwerking te bekijken. Hoe de kleuren op de gezichten gingen uitpakken en hoe knipwerken vorderden, toch de 2 bepalende elementen in de compositie. Hierbij was vooral spannend hoe het ging uitpakken met het grote bloemen tekort dat als een donkere wolk boven alle bouwlocaties in Vollenhove hing.
Vrijdagochtend, na wat klusjes voor werk gedaan te hebben, weer richting Nameless gegaan om volle bak door te gaan met de dahlia’s aanbrengen. Hier begonnen we al vrij snel te merken dat het bloementekort in bepaalde kleurstellingen een remmende factor op de voortgang had. Het was wachten welke soorten er binnen kwamen om vervolgens te kijken tot hoe ver de kleuren in bepaalde vlakken door konden lopen. En dan helpt het niet bepaald als de dahlia’s die wel in de kisten zitten qua structuur niet van hele goede kwaliteit waren. De meeste bloemen vielen al uit elkaar bij het oppakken waardoor bij een kist vol bloemen er vaak een halve kist bloemblaadjes overbleef. Dan hebben alle berekeningen vantevoren weinig zin meer.
Aan het eind van de middag konden we de steigers om het opzetstuk weghalen waardoor er wat meer ruimte in de schuur gecreëerd kon worden. Het opzetstuk werd lekker koel gezet in de koelcel ernaast om vervolgens volle bak door te gaan met de vele vierkante meters op de veren van de tooi.
Aangezien ik al vermoedde dat het een lange nacht zou gaan worden ben ik halverwege de avond, toen de schuur een beetje vol begon te lopen, even langs huis gereden om me op te frissen. Even een douche en schone kleren aan om me daarna weer te storten in het dahlia geweld. Ik stond net weer op m’n plekje toen rond 23 uur vanuit de tent bij Fatal een klein noodsignaal kwam…
Morgen meer…