De hele corsowereld op z’n gat dit jaar. Net als begin April alle corso’s preventief de optochten afbliezen zien we nu bij de organisaties van de grote carnavalsoptochten ook al afgelastingen. Verstandige besluiten.
Het zorgde wel meteen voor een interessante stroom van berichten van wat er vooral wel mogelijk was. Wat me opviel is dat er vooral behoefte was aan centrale aansturing voor dergelijke activiteiten. In ons buurdorpje St. Jansklooster gokten ze bijvoorbeeld nog lang op een mogelijke kinderoptocht in September; na de mozaïeken fietsroute en de bijkomende belangstelling werd hier alsnog van af gezien. Wel vond ik het interessant dat ze pijlen richtten op kinderactiviteiten, zeker na dat half Mei de basisscholen weer open gingen omdat het risico beperkt bleek.
De laatste jaren gaat het goed met de pogingen om de jeugd al vroeg met het corsovirus te besmetten. Veel groepen in Vollenhove hebben een jeugd-dependance en ook bij Nameless wordt dit initiatief met enthousiasme omarmd. Zelf merk ik dat, door de drukte van planning en werkzaamheden van de wagen, begeleiding van de jeugd er vaak bij in schiet. Daarom zag ik juist deze zomer veel mogelijkheden om jongere wagenbouwers kennis te laten maken met de verschillende disciplines van het wagenbouwen. De volwassen wagenbouwers hadden juist nu de tijd waar het ze in een regulier corsoseizoen aan ontbreekt.
Corsogroep Stark Wark had dit goed begrepen en organiseerde workshops voor de jeugd met uiteindelijk resultaat een heel fraai gelast bloemstuk die afgelopen week bij de bouwplaats prijkte.
Foto: ©Johan Vis
Omdat we allemaal ‘bloemencorso’s’ organiseren zag je veelal dat de nadruk vooral bleef liggen op wat er met dahlia’s gedaan kon worden. Daardoor zag je al snel in de verschillende corsoplaatsen de focus richting mozaïeken verschuiven. Dit gaf voor 1 dag toch een beetje dat saamhorigheidsgevoel in combinatie met kratten vol dahlia’s.
Persoonlijk vond ik de focus op de dahlia’s jammer omdat je je dan erg beperkt en voorbij gaat aan tot wat de creatieve breinen van het corso in staat zijn. Vroeger stond Vollenhove ook wel bekend als een allegorisch corso en werd er ruim geëxperimenteerd met alternatieve materialen; het ene experiment wat geslaagder dan het andere.
Corsogroep Venomenaal pakte de opdracht voor ‘corso-kunstwerken’ bijzonder creatief aan en dacht out-of-the-box. In een combinatie van knipwerken met daarbij een verhaal uitbeelden in alternatieven van prikkeldraad, hout en zelfs schoenen bouwden ze een fraaie (en erg informatieve) creatie. Zij lieten zien dat corsowagens geen rijdende bloemstukken zijn maar creatieve uitspattingen die we kleur geven met dahlia’s en dat die creativiteit ook op andere fronten aangeboord kan worden.
Foto: ©Johan Vis
Dit alles werd uiteindelijk in korte tijd (vanaf eind Juli) georganiseerd door de deelnemende groepen. Met hulp van de bloemencommissie was er nog een verdeling voor de groepen en zo hadden we de laatste zaterdag (behalve lege stoelen langs het parcours) toch nog wat te bekijken. Ik denk dat als we dit allemaal begin Juni hadden aangevlogen het, net als in Valkenswaard en in de Achterhoek, nog veel leuker, mooier, creatiever en vooral breder gedragen hadden kunnen maken.
De verschillende groepen zijn op hun eigen manier met deze corsoloze zomer om gegaan; maquettes, 2021-voorwerk, spandoeken, mozaïeken, corso-kunstwerken. Helaas is het nog lastig om vooruit te kijken naar 2021, dat is nog afwachten. Het zal mij benieuwen hoe en wanneer we de corsospirit in Vollenhove weer gaan kickstarten.
Ten slotte. Het bekijken waard: fietsroute in Beltrum afgelopen weekend: