“There are three responses to a piece of design – yes, no, and WOW! Wow is the one to aim for.”
Die ‘wow-factor’ is denk ik toch datgene wat miste bij het ontwerp dat ik voor Corso Vollenhove 2015 in het hoofd had.
De ontruiming van het voormalig Zuiderzee eiland Schokland, was een onderwerp waar ik zelf erg veel vertrouwen in had. Het mooie aan het onderwerp leek me juist de link met Vollenhove en dus de herkenbaarheid bij het publiek.
Ondanks dat ik al sinds begin Januari met het onderwerp in m’n hoofd rondliep was het uiteindelijk gepresenteerde ontwerp bij Nameless nog een haastklus. Dan merk je uiteindelijk ook dat de tijd voor het laten bezinken van het ontwerp mist. Daarom was het ook wel welkom dat er een 2 poging kwam om het ontwerp alsnog op de weg te krijgen dit jaar.
Na de vergadering van Nameless 2 weken geleden kwam ik via een goede corso-collega al snel in contact met Twee Nijenhuizen. Een groep die de laatste jaren goede wagens op de weg zette en waar ik het gevoel had dat zij dit ontwerp goed zouden kunnen uitwerken. Met wat snelle aanpassingen om de slagingskans groter te maken leverde ik enkele dagen later het ontwerp in bij de ontwerp commissie van de groep.
Afgelopen woensdag zou tijdens een meeting het idee besproken worden en aan het eind van de avond kreeg ik een telefoontje met een positieve boodschap. Het ontwerp was goed ontvangen en ze zouden het meenemen naar de ledenvergadering vrijdagavond. Dit keer was er geen presentatie nodig en zou ik in de loop van de avond te horen krijgen wat het verdict zou zijn.
Halverwege de avond kwam het verlossende telefoontje waarbij ik zou horen wat de groep gekozen had. Het bleek een spannende verkiezing te zijn geweest aangezien er na de eerste stemronde uit de 3 ontwerpen geen eenduidige winnaar gekomen was. Bij de tweede stemronde bleek uiteindelijk dat mijn ontwerp 1 stem te kort kwam om dit jaar tijdens het corso van Vollenhove deel te mogen nemen. Voor mij een bevestiging dat het ontwerp blijkbaar toch niet goed genoeg was om echt de indruk te maken waar ik op hoopte…de ‘wow-factor’ ontbrak.
Uiteindelijk moet ik mijn corso-collega en contactpersoon bij Twee Nijenhuizen bedanken voor de moeite die ze er in hebben gestopt om dit ontwerp gekozen te krijgen. Ik denk dat het een onderwerp is dat misschien nog wat extra denkwerk nodig heeft en in de toekomst alsnog over het parcours van Vollenhove zal rijden.
Vandaag eerst maar ’s de maquette-werkplaats opruimen, die hebben we dit jaar niet meer nodig.