Een aantal dagen na het corso even rustig de tijd om terug te kijken op dit eerste corsojaar in Sint Jansklooster. Een debuut met een lastig onderwerp waar de groep naar mijn mening het maximale uit heeft gehaald en het beeld dat ik in m’n hoofd had op straat heeft gezet.
Dat het een onderwerp op het randje was bleek al tijdens de eerste feedback die ik tijdens het ontwerp-proces vanuit de groep ontving. En toen onze vrienden van Prijs de Heer het randje aan de tegenovergestelde zijde (gezien de vele discussies) opzochten was de discussie natuurlijk compleet. Hoe de groep hiermee om is gegaan en voor de volle 100% er achter bleef staan is daarom ook te prijzen.
Alhoewel ik voor Nameless sinds 2011 eigenlijk ook al als extern ontwerper bezig ben was deze toch ook voor mij een nieuwe situatie. Alhoewel Vollenhove en St. Jansklooster op een steenworp afstand van elkaar liggen zijn er toch grote verschillen betreft aanpak. Daarnaast bouw ik de afgelopen jaren actief mee bij Nameless en is er daarom door het jaar heen een ander soort en intensiever contact.
Toch heb ik er wel voor gekozen zo’n beetje dezelfde aanpak te kiezen; 1:10 maquette aanleveren en enkel in grote lijnen aangeven wat de gedachtes waren achter het ontwerp. Zo konden de bouwgroep en het figuratieteam toch ook hun eigen invulling geven aan de uitwerking van het idee. Via Whatsappjes, telefoon en mail verliep het contact wat mij betreft goed en voelden ze volgens mij het thema goed aan.
Daarom was het ook zo teleurstellend dat de jury van de figuratie zichzelf compleet belachelijk maakte met een gedeelde 6e plek. Je zou bijna denken dat de figuratie-jury de grenzen net even ergens anders heeft liggen. Het was 1 van de weinige creaties waar de figuratie en de wagen zo goed op elkaar aansloten en elkaar versterkten. Wat dat betreft zijn de figuranten en het figuratie-team boven zichzelf uitgestegen. Dan zullen we het vooral moeten hebben van de vele complimenten die hen ten deel valt en de jury de volgende keer overtuigen dat ze er volledig naast zaten.
Het was ook leuk om te zien hoe, na vorig jaar, de samenwerking tussen Nameless en PODB geïntensiveerd is. Niet alleen met bloemen prikken maar ook met de 3 Nameless figuranten die uitstekende rollen speelden.
Ondanks dat het toch even wennen was om de laatste dagen zo tussen de Kloosterse wagenbouwers rond te lopen heb ik me prima vermaakt. Het onderling contact was goed en de groep was erg serieus bezig om de wagen zo goed mogelijk op straat te krijgen. En op dat gebied denk ik dat we in Vollenhove op veel vlakken nog best wat kunnen leren van onze buren. De eisen die gesteld worden lijken steeds hoger te worden en ze deinzen niet snel terug voor een flinke uitdaging.
Al met al was het een interessante ervaring met een ambitieuze enthousiaste groep wagenbouwers waar volgens mij nog wel meer potentie in zit de komende jaren.
