Zoals beloofd nog een derde deel van de nabeschouwing van het corso seizoen 2015 met PODB cq de Brekers. Een samenwerking die voor het tweede jaar op rij haar vruchten afwierp en een zesde plaats tot resultaat had.
In tegenstelling tot vorig jaar konden we dit jaar al vroeg aan de slag met elkaar. Halverwege November kwamen we voor het eerst bij elkaar om ideeën uit te wisselen. Persoonlijk vind ik dit de ideale situatie; met een beperkte afvaardiging van de groep bespreken wat de mogelijkheden en doelstellingen zijn en daarmee aan de slag gaan. Na het sinistere Sin City wist ik dat een wat vrolijkere creatie beter zou aanslaan bij de groep dus toen ik ergens in September op het idee van de parachutes kwam wist ik dat het een goed onderwerp voor de groep zou zijn.
Het is altijd fijn om positieve feedback te krijgen op de ideeën want zo kun je rustig en met veel vertrouwen aan de uitwerking van het ontwerp werken. Uiteindelijk vergde het ontwerp dit jaar wat meer tijd aangezien er bijvoorbeeld, na de bijna zwart/witte wagen in 2014, meer over de inkleuring mee gedacht moest gaan worden. Dit zorgde voor nog aardig wat hoofdbrekens en was ondanks het leerzame proces uiteindelijk nog niet 100% zoals ik het had gewild. Enkele uitgangspunten en aannames die ik als basis had genomen bleken uiteindelijk toch anders uit te pakken. Weer een stukje ervaring om mee te nemen voor toekomstige ontwerpen.
Vergeleken met het jaar ervoor ben ik vooral meer betrokken geweest bij de wagenbouwgroep. Omdat het m’n enige ontwerp was dit jaar was er meer tijd om af en toe langs te komen en zelfs twee keer mee te komen bouwen. Voor mijn gevoel was er dit jaar nog meer klik en heb ik steeds meer mensen beter leren kennen. Dit gaf vooral in het corso-weekend echt het gevoel onderdeel van de groep te zijn. Dit is overigens ook nog steeds iets waar ik als geboren en getogen Venose aan moet wennen; maar dat ligt zeker niet aan de enthousiaste reacties van de groep!
Nadat een mooie delegatie van Nameless bij PODB in de tent te vinden was was het ook leuk om te zien dat een heel oranje bevrijdingsleger afgelopen weekend bij Nameless in de schuur te vinden was. Al stekend, prikkend en zingend brachten ze een leuk stukje sfeer mee op en rond de wagen. Een samenwerking die hopelijk de komende jaren nog stand houdt.
Komende weken maar ’s op een rijtje gaan zetten wat de plannen voor corsojaar 2016 zullen worden. Er staan ook privé veel dingen op de agenda komend jaar dus dat wordt jongleren met de beschikbare tijd. Maar voor mijn gevoel is zowel de groep als ik zelf vol ambitie om te kijken wat er uit deze samenwerking te halen valt.